این روزها نسیم هم در نجوایش سوگ مینوازد...

سیه علمان را به دوش میکشد؛به رقص عزا درمی آورد...

باز این چه شورشست که درخلق عالم افکندی ای نسیم...

به سخن درآمد!

مسافری با من در سفرست

ای خلق عالم!

تربت "حسین" است که سوگ مینوازد،

دلها زیر و رو میکند،

سیه علمان بر دوش میکشد،

العطش سویدا میدهد...

برطبل عزا زنید ای خلق عالم

این تربت از "کربلا" قصه ها دارد...