آخراي شب م?شه ...
خسته ...
م?ر? ب? سر و صدا رو? تختت دراز م?کش? ...
دلت شکسته از دست کارا? خودت ..
دلت واسه ?ک? خ?ل? تنگه ...
شا?دم واسه خودت ...
دلت م?خواد ?ک? باشه که به حرفات گوش کنه ...
نم?خواد چ?ز? هم بگه ...
فقط هم?ن .. گوش بده کاف?ه ..
گوش?ت رو برم?دار? ، چک م?کن? که بب?ن? کس? رو دار? بهش پيام بد? ?ا نه .. ؟؟!!
م?رس? به اسمش ...
هه يه خنده ي تلخ ...
?ه آه آروم ...
بغضت رو تو? گلوت حبس م?کن? و م?گ? ب?خ?ال ...
اون اينطوري شادتره ...
عکسشو ميبيني ...
با خودت ميگي ...
"خوشبحالش چه خوشگل شدي ...
" بعد بغضت ... .... بيخيال .... هيچ کس هم از اون شب با خبر نم?شه .... که چ? بهت گذشته ...
صبح م?شه ...
و باز ميخندي ...
همه هم ميگن خوشبحالش ...
چه زندگي شادي داره ..
هه امروزم تموم شد ... شب شد ... امشب تکرار ديشب ... زندگى تكرارى