کايت ما آدم ها …
حکايت کفشاييه که …
اگه جفت نباشند …
هر کدومشون …
هر چقدر شيک باشند …
هر چقدر هم نو باشند
تا هميشه …
لنگه به لنگه اند …
کاش …
خدا وقتي آدم ها رو مي آفريد …
جفت هر کس رو باهاش مي آفريد …
تا اين همه آدماي لنگه به لنگه زير اين سقف ها …
به اجبار، خودشون رو جفت نشون نمي دادند…