ما نه آنيم که در بازي تکراري چرخ و فلک / هرکه از ديده مان رفت زخاطر ببريم !
يا که چون فصل خزان آمد و گل رفت بخواب/ دل بعشق دگري داده ز آنجا ببريم
وسعت ديده ي ما خاک قدمهاي تو بود / خاک پاي قدمت را به دو دنيا ندهيم . . .